กฎหมายคุ้มครองแรงงาน เป็นกฎหมายที่มีแนวคิดเกี่ยวกับการกำหนดมาตรฐานขั้นต่ำในเรื่องต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการจ้างงานระหว่างนายจ้าง กับ ลูกจ้าง โดยมีเจตนารมณ์ที่สำคัญคือ “ต้องการคุ้มครองลูกจ้างให้มีมาตรฐานในการจ้างงานที่เหมาะสม ที่กำหนดโดยรัฐ” เหตุผลก็มาจากแนวคิดที่ว่าอำนาจต่อรองระหว่างนายจ้างและลูกจ้างนั้นไม่เท่ากัน นายจ้างมีโอกาส มีกำลังในการสรรหาปัจจัยต่าง ๆ เพื่อสนับสนุนธุรกิจของตนเองได้ แต่ลูกจ้างนั้นไม่อาจมีเท่ากับนายจ้าง รัฐจึงจำเป็นต้องกำหนดมาตรฐานคุ้มครองลูกจ้าง โดยตราเป็นกฎหมายสังคมหรือกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ดังนั้นประเด็นสำคัญก็คือ นายจ้างและลูกจ้างไม่สามารถที่จะตกลงกันเพื่อยกเว้นไม่ให้มีการปฏิบัติตามกฎหมายได้ หากมีการตกลงกันแม้ว่าจะมีการลงนามทั้งสองฝ่าย ก็ไม่สามารถใช้บังคับได้ ถือเป็นโมฆะ

เพื่อให้มีความเป็นปัจจุบันต่อสถานการณ์ กฎหมายคุ้มครองแรงงานก็มีการแก้ไข เพิ่มเติมมาโดยตลอด มีวิวัฒนากรตั้งแต่ตราเป็นพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน ปี 2541 จนปัจจุบัน ซึ่งผู้ที่ปฏิบัติงานด้านทรัพยากรบุคคลควรที่จะศึกษาหาความรู้ ให้เกิดความเข้าใจ เพื่อให้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้อย่างเหมาะสม ไม่ขัดต่อบทบัญญัติของกฎหมาย

บทบัญญัติของกฎหมายสำหรับการอบรม

-พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 จนถึง (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2562

-พระราชบัญญัติกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา พ.ศ. 2560

-พระราชบัญญัติคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562

-เจตนารมณ์ของการตราพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานในประเทศไทย

-วิวัฒนาการของพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานตั้งแต่อดีต ถึงปัจจุบัน

-ใครคือนายจ้าง

-เงิน ผลประโยชน์ที่นายจ้างจ่ายให้ลูกจ้างทุกเดือน อะไรเป็นค่าจ้าง อะไรไม่เป็นค่าจ้าง

-หลักเกณฑ์การเรียกหลักประกันในการทำงาน และหลักประกันความเสียหายจากการทำงาน

-การหักค่าจ้างมีหลักเกณฑ์อย่างไร

-วันหยุด และ วันลา ต่างกันอย่างไร

-การวิเคราะห์หลักเกณฑ์และเงื่อนไขการหยุดและการลาของแต่ละบริษัท

-สภาพการจ้างคืออะไร สำคัญอย่างไร

-ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานสำคัญอย่างไร

-เทคนิคการกำหนดวินัยของบริษัท

-เทคนิคการกำหนดมาตรการลงโทษทางวินัย

-การพักงานระหว่างสอบสวน

-การเกษียณอายุงาน

-การจ้างพนักงานภายหลังเกษียณอายุงาน

-การย้ายสถานประกอบกิจการต้องดำเนินการอย่างไร

-การลดจำนวนลูกจ้างเพราะเหตุนำเครื่องจักร เทคโนโลยีมาใช้ ต้องดำเนินการอย่างไร