เมื่อองค์กรรับบุคลากรเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรแล้ว ระบบพี่เลี้ยง หรือ Mentoring Program เป็นเครื่องมือสำคัญที่จะดูแลรักษา และสร้างให้พนักงานใหม่ สามารถเข้าใจบทบาทหน้าที่ กระบวนการ ค่านิยม วัฒนธรรมในองค์การ เพื่อให้เขาสามารถปฏิบัติงานอย่างถูกต้องและแสดงศักยภาพได้อย่างเต็มที่ การมีระบบพี่เลี้ยง หรือ Mentor ที่ดีที่ให้การดูแล เอาใส่ใจ สอนงานที่ครบถ้วน ชัดเจน มีประสิทธิภาพและสร้างสรรค์ จะสามารถรักษาและดึงดูดพนักงานไว้ให้ปฏิบัติงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพและเติบโตไปพร้อมกับองค์กรได้

วัตถุประสงค์ (Objective)

1. เพื่อให้ผู้เข้าอบรมได้เรียนรู้และเข้าใจระบบการเป็นพี่เลี้ยงในองค์การ (Mentoring System)

2. เพื่อให้ผู้เข้าอบรมรู้จักการดำเนินการ ระบบพี่เลี้ยงในองค์กรอย่างมีประสิทธิภาพและสร้างสรรค์

3. เพื่อให้ผู้เข้าอบรมสามารถนำความรู้ในการดูแลและเป็นพี่เลี้ยงพนักงานไปประยุกต์ใช้ในองค์การ สร้างระบบให้ยั่งยืน ลดปัญหาการสูญเสียบุคลากรได้

คุณสมบัติผู้เข้าอบรม (Target Participants)

หัวหน้างาน ผู้จัดการ ฝ่าย HR และหน่วยงานต่างๆ ในองค์กร

1. เราอยู่ในบทบาทใดในองค์กร และสามารถสร้างอะไรให้องค์กรได้บ้าง

Ø Check in สิ่งที่เรารู้สึก และเป็นอยู่ เพื่อสร้างเป้าหมายเดียวกันในการเรียนรู้

2. คนทำงาน GEN ต่างๆในองค์กร เข้าใจความแตกต่างก่อนสร้างระบบ Mentor

3. ความสำคัญ บทบาทพี่เลี้ยงในองค์กร และคุณสมบัติผู้ที่จะมาเป็นพี่เลี้ยง

4. Mentor และ Mentee ความสัมพันธ์ระหว่างพี่เลี้ยงและน้องเลี้ยง ที่ได้มากกว่างานดี

Ø พี่เลี้ยงได้อะไรจากการเป็น Mentor

Ø น้องเลี้ยง ได้อะไรจากการมี Mentor

Ø องค์กรได้อะไรจากการมีระบบ Mentor

· Workshop GAP Analysis

5. แนวทางและขั้นตอนดูแลพนักงานใหม่ของพี่เลี้ยง ที่มีประสิทธิภาพและสร้างสรรค์

6. เทคนิคการเป็นพี่เลี้ยงโดยใช้ TAPS Model ร่วมกับการโค้ชและการฟัง

7. รูปแบบการเรียนรู้ของคน เพื่อสร้างการพัฒนาศักยภาพที่ตรงจุด ถูกสไตล์

8. การสร้างระบบพี่เลี้ยงในองค์กร Implementation & follow up Plan

· Workshop

9. ปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นและแนวทางแก้ไข สำหรับระบบพี่เลี้ยง

10. สรุปการเรียนรู้

รูปแบบการการอบรม (Methodology)

บรรยายพร้อมการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมผ่านกิจกรรม Workshop ต่างๆ เช่น Brain storming, Game, Role play and presentation, Clip Video Learning เพื่อสร้างการเรียนรู้ร่วมกัน โดยใช้แนวทางการโค้ชและการเรียนรู้แบบมีปฏิสัมพันธ์กันระหว่างผู้เรียน เพื่อฝึกการคิด การระดมสมอง การลองปฏิบัติ อันจะนำไปสู่การเข้าใจองค์ความรู้แบบเข้าใจด้วยตนเองและนำไปประยุกต์ได้ สัดส่วนการบรรยายและฝึกปฏิบัติ 60 : 40