“การรับรองถิ่นกำเนิดสินค้าด้วยตนเองของอาเซียน”  หรือ  SELF CERTIFICATION (SC) ตั้งแต่28 ตุลาคม 2554 โดย 6 ประเทศในอาเซียน จะใช้ตั้งแต่ 1 มกราคม 2555 เป็นต้นไปและจะใช้เต็มรูปแบบในปี 2558 โดยสมาชิกอาเซียน 10 ประเทศ ด้วยเหตุนี้บางประเทศใน ASEAN จึงยกเลิกการใช้ Form D และในอนาคตภายหลังจากใช้  NSW  (NATIONAL  SINGLE WINDOW) และ ASW (ASEAN SINGLE WINDOW) ระบบ SELF  CERTIFICATION จะต้องใช้กับทุกประเทศใน ASEAN

            การเริ่มต้นใช้ระบบSELFCERTIFICATION ทำให้ผู้ส่งออกและผู้นำเข้าที่จะเข้าระบบเพื่อใช้สิทธิ์ด้านภาษีอากร จะต้องรู้และเข้าใจเทคนิควิธีการจัดทำ  INVOICE DECLARATION ให้ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสำแดงหรือระบุสัดส่วนของวัตถุดิบที่ใช้ในการผลิตหรือที่อยู่ในตัวสินค้าซึ่งมีทั้งการใช้วัตถุดิบทั้งหมดหรือการใช้วัตถุดิบทางอ้อมในประเทศ  หรือการใช้วัตถุดิบแบบสะสมเพื่อการผลิตรวมไปถึงการเปลี่ยนแปรสภาพของวัตถุดิบและสินค้าอันทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในพิกัดสินค้า  เช่น จากผ้าผืนเป็นเสื้อจากเม็ดพลาสติกเป็นอุปกรณ์ไฟฟ้า  ฯลฯ

            โดยการระบุดังกล่าวต้องสำแดงให้ถูกต้อง กรณีที่จะต้อง ระบุใน INVOICE DECLARATION เพื่อการส่งออก และต้องเข้าใจคำศัพท์ต่างๆ ใน INVOICE DECLARATION ที่ส่งมาจากผู้ส่งออกในอาเซียน เพื่อการใช้สิทธิยกเว้นภาษีอากรนำเข้าและเพื่อการกำหนดเป็นเงื่อนไขใน L/C

            นอกจากนี้การจะได้แหล่งกำเนิดสินค้า แม้จะเป็นการใช้หรือซื้อวัตถุดิบจากในประเทศ      ก็ตาม ก็ยังมีประเด็นว่าจะต้องซื้อจากโรงงานที่มีใบ รง.4 หรือหากจะใช้สิทธิ์ในเรื่องสินค้าที่มีกระบวนการผลิต ตามที่กำหนด (PRODUCT SPECIFICRULES หรือ PSR) ก็ต้องเข้าใจ เรื่อง PSRจึงจะสำแดงแหล่งกำเนิดของสินค้านำเข้า – ส่งออกได้ถูกต้อง

ความหมาย ความสำคัญ และประเด็นสำคัญของ SELF CERTIFICATION

2.           CERTIFIED EXPORTER

3.           INVOICEDECLARATION

4.           

4.1   %

4.2   PRODUCT SPECIFIC RULES  (PSR)

4.3   

4.4   SMEs

4.5   IT

5.           INVOICEDECLARATION

5.1   5.2   5.3   5.4   5.5   5.6   6.           SELF CERTIFICATION กับ B2B  FORM D และ THIRD PARTY INVOICING

7.           ฝึกหัดทำแบบ CASE STUDY เพื่อความเข้าใจมากยิ่งขึ้น